Still working to recover. Please don't edit quite yet.
گزاره
این واژه به دو معنا بکار می رود:
به انگلیسی: Proposition
گزاره، جمله‌ای است خبری که می‌تواند درست یا نادرست باشد، هر چند که درستی یا نادرستی آن بر ما پوشیده باشد. بنابراین جملات امری، پرسشی و عاطفی نمی‌توانند به عنوان یک گزاره در نظر گرفته شوند، همچنین همهٔ جملات خبری نیز گزاره نیستند.برای نمونه، جملهٔ «۲۳ عددی اول است» یا «۰>۹۹۹» هر دو جمله‌های خبری هستند که گزاره نیز می‌باشند، ولی اینکه «فردوسی بهترین شاعر ایران است» هرچند که جمله‌ای خبری ست، ولی نمی‌توان آن را یک گزاره دانست، چرا که درستی یا نادرستی آن بر ما روشن نیست(سلیقه‌ایست). همچنین جملات امری، پرسشی و عاطفی را هم نمی‌توان گزاره دانست، چون بررسی درستی یا نادرستی آن‌ها بی‌معنی ست.[1]
گزاره‌های درست را با «د» یا «۱» یا "T" نشان می‌دهیم و گزاره‌های نادرست را با «ن» یا «۰» یا "F" نشان می‌دهیم. به این حالت‌ها، حالت‌های منطقی یا امکان‌های منطقی گویند. درستی یا نادرستی یک گزاره را ارزش آن گزاره گویند.[1]
از یک منظر گزاره ها را می توان به دو دسته تقسیم نمود[2]:
- گزاره ی کلی: مثال: «همه انسان‌ها، اجتماعی هستند»
- گزاره های جزئی: مثال: «بهروز، انسان است»
پانویس
