Still working to recover. Please don't edit quite yet.
اکو-آنارشیسم
اکو-آنارشیسم از مقبولیت زندگی انسانها در eco-villageها (با حداکثر چندصد عضو) در مقایسه با زندگی شهری صحبت میکند. اکو-آنارشیستها معتقدند ساختار اجتماعی باید به شکلی طراحی شود که زندگی انسانها مطابق و همجهت با طبیعت باشد و نه در نزاع با آن.
این تفکر با گرایشهای قدیمیتر ترکیب میشود و به سوی بدویتگرایی، bioregional democracy، فمینیسم (به عنوان اکو-فمینیسم)، پاسیفیسم، تجزیه طلبی و جامعه ارادی میرود. این فداکاری به این آرمانها است که از مفهوم کلی تر 'big-G' آنارشیسم سبز متمایزش میکند که برای نهادهای جهانی و تعاریف جهانی از انصاف و امنیت، یک نقش ادامهدار میبیند و یا لااقل در آن سو صحبت میکند. به طور کلی، اکو-آنارشیستها مفهوم مشترک بشریت به عنوان یک کل و کرامت انسانی در جزء را رد میکنند.
یکی از قویترین قطعات ادبیات اکو-آنارشیست اسمعیل است، نوشته دانیل کوئین، که در مورد گفتگو میان انسان و گوریل گزارش میدهد. این نمونهای از ادبیات اکو-آنارشیست است که در مفاهیمی مانند Great Ape personhood و bioregional democracy اغلب به عنوان پیشنیازهای یک جامعه صلح آمیزتر به کار میرود. این کتاب برنده جایزه Turner Tomorrow Fellowship Award، ایجاد شده توسط تد ترنر، شد که به نویسندهای اهدا شد که با یک راه حل جدید برای مشکلات زیستمحیطی از طریق داستان آمده بود.
بیشتر بخوانید